Велке Гералтице (чех. Velké Heraltice) — Чехин Моравия-Силезия мехкан Опава (кӀошт), Опава[d][1] кӀоштара эвла[5].

Эвла
Велке Гералтице
чех. Velké Heraltice
Сурт
Байракх ХӀост
Байракх ХӀост
49°58′30″ къ. ш. 17°43′44″ м. д.HGЯO
Пачхьалкх  Чехи
Истори а, географи а
Дуьххьара хьахор 1265[2]
Майда
  • 39,30461 км²[3]
Центран локхалла 351 метр
Сахьтан аса UTC+3
Бахархой
Бахархой
Идентификаторан терахьаш
Поштан индекс 747 75[1]
Автомобилан код OP
velkeheraltice.cz
Картин тӀехь
Велке Гералтице картан тӀехь
Велке Гералтице

Географи нисйе бӀаьра

Майда — 39,30461 км²[6]. ХӀордан сизал локхалла 351 метр.

Дозанашца йу Соснова (Опава), Брумовице (Опава), Голасовице, Стеборжице, Ездковице, Главнице, Братржиковице, Свободне Гержманице, Горни Животице.

Климат нисйе бӀаьра

Кхузахь климат барамехь континентан йу, аьхка йовха хуьлу, ткъа Ӏа барамехь-шийла хуьлу. Шаран уггаре а бовха бутт бу — июль (мангалан), уггаре а шийла — январь (кхолламан)[7][8].

Истори нисйе бӀаьра

Хьалха йукъайогӀуш йара Чешская Силезия[d] цӀе йолу историн регионан[9][10].

Демографи нисйе бӀаьра

Бахархойн динамика:

Шо Бахархой
1869 2494 [11]
1880 2611 [11]
1890 2583 [11]
1900 2472 [11]
1910 2396 [11]
1921 2345 [11]
Шо Бахархой
1930 2297 [11]
1950 1511 [11]
1961 1723 [11]
1970 1592 [11]
1980 1717 [11]
1991 1607 [11]
Шо Бахархой
2001 1611 [11]
2014 1626 [12]
2016 1632 [13]
2017 1609 [14]
2018 1611 [15]
2019 1628 [16]
Шо Бахархой
2020 1622 [17]
2021 1608 [18]
2022 1592 [19]
2023 1608 [4]

Билгалдахарш нисйе бӀаьра

  1. 1 2 Реестр территориальной идентификации, адресов и недвижимости (RUIAN) Чехии
  2. Historický lexikon obcí České republiky 1869–2005 (чех.): 1. díl / под ред. J. Růžková, J. ŠkrabalČSÚ, 2006. — 759 с. — ISBN 978-80-250-1310-6
  3. Malý lexikon obcí České republiky – 2017(untranslated), 2017.
  4. 1 2 Český statistický úřad Počet obyvatel v obcích – k 1. 1. 2023 (чех.)Praha: ČSÚ, 2023.
  5. Změny oproti minulé vezi ÚIR: „Vznikají 2 nové obce s účinností od 1.1.2013: Krhová, okr. 7203 Vsetín, kód 500062, Poličná, okr. 7203 Vsetín, kód 500071, obě vyčleněny z obce 545058 Valašské Meziříčí. [...] Česká republika má od 1.1.2013 celkem 6253 obcí (včetně pěti vojenských újezdů).“ Dostupné též v souboru(ТӀе цакхочу хьажорг)
  6. Czech Statistical Office Malý lexikon obcí České republiky – 2017Czech Statistical Office, 2017.
  7. Климатические данные по Чехии Архивйина 2021-08-13 — Wayback Machine
  8. Актуальные данные по погоде в Чехии Архивйина 2021-08-13 — Wayback Machine
  9. Пичета В. И. История Чехии. — М.: ОГИЗ, Государственное издательство политической литературы, 1947. — 260 с.
  10. Лаптева Л. П. История Чехии периода феодализма (V — середина XVII в.): Учебное пособие / Рецензенты: к.и.н. Е. С. Макова, к.и.н. А. В. Рандин; Московский государственный университет им. М. В. Ломоносова. Исторический факультет. — М.: Изд-во Моск. ун-та, 1993. — 160 с. — 500 экз. — ISBN 5-211-03158-X..
  11. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 Historický lexikon obcí České republiky – 1869–2011 (чех.)ČSÚ, 2015.
  12. Český statistický úřad Počet obyvatel v obcích - k 1.1.2014 (чех.)Praha: 2014.
  13. Český statistický úřad Počet obyvatel v obcích - k 1.1.2016 (чех.)Praha: 2016.
  14. Český statistický úřad Počet obyvatel v obcích - k 1.1.2017 (чех.)Praha: 2017. — ISBN 978-80-250-2770-7
  15. Český statistický úřad Počet obyvatel v obcích - k 1.1.2018 (чех.)Praha: ČSÚ, 2018. — ISBN 978-80-250-2843-8
  16. Český statistický úřad Počet obyvatel v obcích - k 1.1.2019 (чех.)Praha: ČSÚ, 2019. — ISBN 978-80-250-2914-5
  17. Český statistický úřad Počet obyvatel v obcích - k 1.1.2020 (чех.)Praha: ČSÚ, 2020.
  18. Český statistický úřad Počet obyvatel v obcích - k 1.1.2021 (чех.)Praha: ČSÚ, 2021.
  19. Český statistický úřad Počet obyvatel v obcích - k 1. 1. 2022 (чех.)Praha: ČSÚ, 2022.

Литература нисйе бӀаьра

  • Janák, J., Hledíková, Z., Dobeš, J.: Dějiny správy v českých zemích. Od počátků státu po současnost. Praha : Nakladatelství Lidové noviny, 2005, ISBN 80-7106-709-1
  • Гильфердинг А. Ф. Очерк истории Чехии // Собрание сочинений А. Гильфердинга. — СПб.: Печатня В. Головина, 1868. — Т. 1. — С. 343—412.