ГӀазарой (ӏебар. כזר«хазар», קזר «казар», כוזרים «кузарим»[1], Ӏаьр. الخزر‎‎ «ал-хазар», гӀаж. خزر «хазар», йукъ.-желт. Χάζαροι «хазарой», эрм. խազիր «хазир», шир.-оьрс. козаре, лат. Chazari[2]) — кхерсташ лела халкъ. Девзаш дара Малхбален Хьалхара Кавказехь из хила мега гуннаш схьабаьхкиначул тӀаьхьа.

Билгалдахарш нисйе бӀаьра

  1. Письмо хазарского царя Иосифа, письмо анонимного хазарского еврея, книга Иегуды Галеви / современный иврит.
  2. Лиутпранд Кремонский «Антаподосис». В форме родительного падежа Chazarorum (Равеннский аноним, Анастасий Библиотекарь). Др. варианты: Caziri (Баварин географ), Gazari (Христиан из Ставело), Gazani (письмо Людовика к Василию I, в тексте в форме родительного падежа Gazanorum), новолат. Cosri (И. Буксторф).