ГӀумгӀа

ГӀумгӀа — Азехь а, Кавказехь а, коьртаниг ламаз иэца лерина, дуткъа лаг, цӀузам, тӀам, негӀар долу пхьегӀа, хи лело кхаба. ГӀуммагӀаш йо сацкъар-латтанах йа металлах (латунах, детих, цӀестанах, наштарх ).

Россехь гучуйаьлла XVI—XVII бӀешерашкахь. Цу тӀе хийцайелла цуьнан Ӏалашо: гӀумгӀах малар лело пхьегӀа хилла, мохса дуттург цуьнан куьцехь йина^[1].

Хьажа кхин а

↑ Цитатийн гӀалат: <ref> тег нийса йац; кху :0 тIетовжаран текст йазйина йац

Кумган // Толковый словарь живого великорусского языка : в 4 т. / авт.-сост. В. И. Даль. — 2-е изд. — СПб. : Типография М. О. Вольфа, 1880—1882.
Беловинский Л. В. Кумган // Иллюстрированный энциклопедический историко-бытовой словарь русского народа. XVIII — начало XIX в. / под ред. Н. Ерёминой. — М.: Эксмо, 2007. — С. 332—333. — 784 с. — 5000 экз. — ISBN 978-5-699-24458-4.
Шангина И. И. Кумган // Русский традиционный быт: Энциклопедический словарь. — СПб.: Азбука-Классика, 2003. — С. 407—408. — 688 с. — 5000 экз. — ISBN 5-352-00337-X.

ХӀара пхьегӀехь лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.