ЕрвандгӀар, Оронтидаш, Ервандуни я Ервандаканаш[1] (эрм. Երվանդունիներ, желт.-шира. Ὀρόντης, гӀаж. اروندی; вайн эрал 570 я 520 гергга — 200 шераш хьалха) — эрмалойн некъий[2][3][4][5], вайн эрал 401 шо хьалха дуьйна урхалла деш хилла Эрмалойчохь, гӀажарийн (ахеменидгӀеран) сардалаш болуш, ткъа вайн эрал хьалхара 323—200 шерашкахь Айраратан паччахьаллин паччахьаш болуш[6][7]. Страбонца («Географи», XI,14, 15), схьабовлар дара гӀажарийн хьаькмах Гидарн Воккхахаволчух, Харц-Смердис вийначу ворхӀаннах цхьаъ. Наггахь цуьнан га лору вайн эрал II—I бӀешо хьалха Эрмалойчоьнна урхалла дина АрташесгӀеран некъий[8][9]. Цул сов ЕрвангӀеран некъаша урхалла дира Жима Эрмалойчоьнан. Некъаша иштта урхалла дира эрмалойн месопотамин паччахьаллашкахь Коммагенехь, Осроенехь, Гордиенехь, Адиабенехь, Софенехь.

ЕрвандгӀар
эрм. Երվանդունիներ
Эрмалойн Ксеркс паччахьан нахарт (в.э 220 шо хь)
Эрмалойн Ксеркс паччахьан нахарт (в.э 220 шо хь)
Мохк
Кхоьллинарг Ерванд I (сардал)
Кхоьллина шо в.э. 401 шо хь. сардалаш санна,
в.э. 331 шо хь. паччахьаш санна
Даржера дӀабахар в.э. 200 шо хь. (Йоккха Эрмалойчохь),
в.э. 95 шо хь. (Софенехь),
72 шо (Коммагенехь)
Къона геннаш АрцрунидгӀар

Викилармин логотип Медиафайлаш Викилармехь

Коммагенин паччахьийн га нисйе бӀаьра

 
Коммагенин паччахь Антиох I, в. э. I бӀешо хь.

Хьажа кхин а нисйе бӀаьра

Билгалдахарш нисйе бӀаьра

  1. А. Е Тер-Саркисянц / История и культура армянского народа: с древнейших времен до начала XIX в / «Восточная литература» РАН, 2005 — стр. 59 (Всего страниц: 685)

  2. Ehsan Yarshater — The Cambridge History of Iran, Volume 3: The Seleucid, Parthian and Sasanid Periods, 1983б ISBN 0-521-20092-X. p. 535. Эхсан Яршатер — Кембриджская История Ирана, Том 3: Селевкидский, парфянский и сасанидский периоды, 1983б ISBN 0-521-20092-X. стр. 535.

  3. Chahin, Mark,. «The Kingdom of Armenia»(бил-боцу.). — Routledge, 2001. — С. 190—191. — ISBN 0700714529.
  4. Christopher J. Walker. Armenia, the survival of a nation. — Croom Helm, 1980. — С. 23. — 446 с. — ISBN 5-9524-0954-7.

  5. Nina G. Garsoïan. The Epic Histories Attributed to Pʻawstos Buzand: (Buzandaran Patmutʻiwnk). — Department of Near Eastern Languages and Civilizations, Harvard University,, 1989. — С. 456. — 665 с. — ISBN 0674258657, 9780674258655.

  6. БСЭ. «Армянская Советская Социалистическая Республика», разд. V. Исторический очерк
  7. Всемирная история, М., 1956, т. 2, стр. 418
  8. Цитатийн гӀалат: <ref> тег нийса йац; кху autogenerated2 тIетовжаран йоза йаздина дац
  9. Walter Eder, Johannes Renger, Wouter F M Henkelman, Robert Chenault. Brill’s New Pauly: Chronologies of the Ancient World : Names, Dates and Dynasties. — Brill, 2007 — p.95 — ISBN 978-90-04-15320-2

    Therefore, suggestions of a dynasty of Artaxiads (or even «Tigranids»), which would not have had a connection with the Orontids, should be abandoned. The Artaxiads rather appear to be one of three securely attested Orontid lines.

Хьажогаш нисйе бӀаьра