Импери Мин
Сийлахь Минан импери (ций. 大明朝, : Dà Míng Cháo, : да мин чао) — пачхьалкх, кхоллайелла цийн латташ тӀехь монголин империн Юань латтанаш тӀера Ӏедал дожийначул тӀехьа. Лаьттина 1368 шерера 1644 шо кхаччалц. Минан коьрта шахьар Пекин 1644 шарахь Ли Цзычэнан гӀаттам бахьнехь йоьжначул тӀехьа, минан доьзалан муьтӀахь йолчу ражан (Къилба Мин) тергонехь йисира пачхьалкх 1662 шо кхаччалц.
Историн пачхьалкх | |||
Сийлахь Минан импери | |||
---|---|---|---|
大明 | |||
|
|||
1368 — 1644 (1642)
|
|||
Коьрта гӀала |
Нанкин (1368—1421, 1644—1662) Пекин (1421—1644) |
||
Мотт (меттанаш) | цийн | ||
Официалан мотт | Китайн мотт | ||
Дин | Буддизм, Даосизм, Конфуцианалла | ||
Ахча |
фидуцуциаран ахча (1368—1450) биметаллизм |
||
Майда | 6 500 000 км² (1450)[1][2] | ||
Бахархой |
65 000 000 (1393)[3] 125 000 000 (1500)[4] 160 000 000 (1600)[5] |
||
Урхаллин тайпа | абсолютан монархи | ||
Викиларми чохь медиафайлаш |
Мин имперехь флот йинера, гуттараенна эскар динера, цуьнан барам кхочура миллион стаг[6]. Лаьттийн долара сектор беха тӀемаш бина жимделла кхоалгӀа декахь цхьа дакъа санна, цунна дуьхьала пачхьалкхан сектор тӀекхетна. Шен дуьхца, имперехь тоьлла ардийн система, и хоттар формалан кхайкхийна а доццушехь. Йуккъера урхалла морса даьккхира, гӀертара гражданийн дахаран йерриг кхачонашна регламент хӀотто. Хьалхара шин императоро аьттонца динчшехь — Чжу Юаньчжана а, цуьнан кӀанта Чжу Дис а — хан мел йели империн пачхьалкхан апппаратехь гучудевлира талхаран хьесапаш, XVII бӀешо долалуш иза коррупци хуьйдина йара, императоршна хаза ца хетара политика, дерриг лакхара Ӏедал карахь дара дукха гуонан (гергарчеран, цӀуьхӀарийн, паччахьан кертарчеран). Къоьлла хьакхайелла аграран йукъаметтигех: тоталан императоран уллерчара латта долоадаккхар бахьнехь, пачхьалкхан сектор практикехь тӀепаза йайра. Минан Цийчоь йолайелира ша шен изоляци йаран политика лело. Оцу хенахь Цийчоьнан килбаседа-малхбален йисташкахь кхоллайелла къона, амма ницкъ болу маньчжурийн пачхьалкх, куьйгаллехь тайпа Нурхаци долуш. Ли Цзычэнан ахархойн гӀаттамах пайда эцна, цара схьалецира Пекин, тӀетуьйхира Цийчоь маньчжурийн Цийн империна.
Коьрта шахьар йоьжначул тӀехьа, император Чжу Юцзянь, ша шена виер бахьнехь, урхалчаш Минан тергонехь дисинчу Нанкинан, Фуцзянан, Гуандунан, Шаньсин, Юньнанан мехкашка координаци ца йан йелла шен гуллакхан 1662 шарахь карайахана маньчжурийн. Къилба Мнинан коьрта баьччех цхьаъ волу, Чжэн Чэнгуна, маньчжурашна дуьхьала материк тӀехь къовсам латталур боций хууш, сацам бира материк а йитина (шегахь ши база йитина — Сямэнь а, Цзиньмэнь а), голландхой лахка Тайвань тӀера, гӀайренах дуьхьалонан коьрта база йан. Формалан Тайвань лорура мин империн дакъа, амма законехь волу минан император Чжу Юлан вийначул тӀехьа, Чжэнан ца лаара монархан даржехь цхьан а къобал ван. Иштта кхолладелла дуьненан исторехь наггахь а хаалуш доцург — «монарх воцу монархи»; дерриг долу Ӏедал гӀйренан тӀехь карахь дара Чжэн Чэнгуан, фактехь кхоьллина волчу керла некъий. ЧжэнгӀар урхалла дира Тайванехь, тӀом бира маньчжурашца Мин империн байракх кӀелахь кхин а ткъа шарахь.
Истори
бӀаьра нисйанКеп:Мин некъийн императорш (урхаллин шераш а, коьрта цӀераш а)
ГӀаттам а, тӀаьха Ӏедал къуьйсу тӀом а
бӀаьра нисйанЦийчоь дакъа дара монголийн империн Юань (1271—1368) хин болу Мин императорш Ӏедале бахкалц. Монголин урхаллин реза бацарш, кхечарна йукъахь, пачхьалкхан дискриминацин политикца доьзна дара, цийхошна дуьхьал хьажийна (хань). Цул сов, раж йожар дира морса налогийн таӀзаро а, бохамца дистинчу Хуанхэ эрко а, хьалхалера ирригацин объекташ пайденна йацара[7]. Иза дерриг бахьна долуш промышленность а, йуьртан бахам а цхьатерра доьжнера, бӀе эзар ахархой, нйцкъала лаьхкина болу эркан дамбанаш, гӀевттира[7].
Бахархой
бӀаьра нисйанСинологаш хӀинцалц тӀе ца бахкало бахархойн нийса барамна оцу йа вукха Мин муьран моментех. Историко Тимоти Брука билгалдоккху, терхьаш, девзу пачхьалкхо бахархой багарбарехь ца къаьста тешамаллица, хӀунда аьлча налогаш ца йалархьама дукхаха болчу доьзалаш хуушшехь кӀезга нах гойтура доьзалехь[8]. Алсама багарбаран йукъахь ца хуьлура бераш, дукхаха берш маьхкарий, иза гойту дисина Минан кехаташа.[9] Иштта багар ца бора баккхий зударий, иза гойту, масала, багарбаран терхьаша Даминан префектурехь Хэбэйхь, цигахь билгалабаьхна 378 167 божарий а, 226 982 зуда а 1502 шарахь[10]. Правительство гӀиртира нисда терхьаш хила тарло хаамашца, мас стаг хила веза хӀора доьзалехь, амма чаккхенца налогийн бала кхочуш ца бан белира[11].
МаьӀна
бӀаьра нисйанИмпери Мин Цийчоьнан историна законехь болу а, цхьаъ бен боцу а мур бара. Законехь кхиар и пачхьалкхан кхоллам доьзна дара, цуо кхин дӀа а даьхьира демографин циклийн ламасташ исторехь Стигалбухарчунна, иза хилира пхоьалгӀа шен чоьтехь цикл, чекхйаьлла йолу меттахӀитторан, стабилизацин, къоьллин, йохаран фазанаш чухула. Цуьнца цхьаьна, цхьацца талламхоша билгала мел доккху, Мин империс гойтура чаккхе императорийн Цийчоьнан. Коьрта российн цийчоьйовзархо В. В. Малявина гойту, минан муьрехь «бахамо, йукъаралло, оьздангалло ийцира чекхдаьккхина куц», оцу хенахь «чаккхенца кхочуш йина цийчоьнан цивилизацин таронаш»[12], цуо лар йитина оьздангалла а, техника а, пачхьакхан урхалла а кхиарехь. Амма бале бӀостане нисделларг Цийчоьнна дара, Цийчоь йукъараллин-бахаман кхиаран максимум тӀегӀанна гур чу кхаьчна ламаста хьесапашкахь малхбален тайпана структурехь, иза бахьнехь муьлхха а Ӏалашдар ламаста низамаш ца мега[13]. Империн хьал телхина, аьттонца географин белламаш хиларе ца хьоьжуш, цуо къевлина арахьара дуьненна шен неӀарш. Цуо дукхаха дерг билгалдаьккхира импери йожар къилбаседехьара маньчжурашкара.
Билгалдахарш
бӀаьра нисйан- ↑ Peter Turchin, Jonathan M. Adams, Thomas D. Hall. East-West Orientation of Historical Empires and Modern States (en) // Journal of World-Systems Research. — 2006-08-26. — P. 219–229. — ISSN 1076-156X. — DOI:10.5195/jwsr.2006.369. Архивйина 2022 шеран 27 июнехь.
- ↑ R. Taagepera. Expansion and Contraction Patterns of Large Polities: Context for Russia (en) // International Studies Quarterly. — 1997. — Vol. 41, iss. 3. — P. 475–504. — ISSN 0020-8833. — DOI:10.1111/0020-8833.00053. Архивйина 2018 шеран 27 августехь.
- ↑ Ho, Ping-ti (1959), Studies on the Population of China: 1368–1953, Cambridge: Harvard University Press, p. 8–9, 22, 259.
- ↑ Andre Gunder Frank. ReORIENT: Global Economy in the Asian Age. — University of California Press, 1998-07. — 447 с. — ISBN 978-0-520-21129-2. (Архивйина 2022 шеран 25 майхь).
- ↑ Maddison Angus. Development Centre Studies The World Economy Volume 1: A Millennial Perspective and Volume 2: Historical Statistics: Volume 1: A Millennial Perspective and Volume 2: Historical Statistics. — OECD Publishing, 2006-09-18. — 657 с. — ISBN 978-92-64-02262-1. (Архивйина 2022 шеран 25 майхь).
- ↑ Ebrey (2006), p. 271.
- ↑ 1 2 Gascoigne, 150.
- ↑ Brook, 27.
- ↑ Цитатийн гӀалат:
<ref>
тег нийса йац; кхуbrook 267
тIетовжаран текст йазйина йац - ↑ Brook, 97.
- ↑ Brook, 28, 267.
- ↑ В. В. Малявин. Часть 1. Время и вечность//Китай в средние века. Эпоха Мин (аудиокнига)
- ↑ Рубель, В. А. Історія середньовічного Сходу: Підручник для гуманіт.спец.вузів:/Вадим Анатолійович Рубель . — К.: Либідь, 2002 . — С. 82(укр.)
Литература
бӀаьра нисйан- Оьрсийн маттахь
- Бокщанин, А.А. Китай и страны Южных морей в XIV-XVI вв. — М.: Наука, 1968. — 210 с. — 1700 экз.
- Бокщанин, А. А. Императорский Китай в начале XV века. ( Внутренняя политика ). — М.: Наука, 1976. — 323 с. — 3700 экз.
- Бокщанин, А. А. Удельная система в позднесредневековом Китае (период династии Мин 1368-1644). — М.: Наука, 1986. — 261 с. — 1150 экз.
- Доронин, Б. Г. Империя Мин и маньчжуры: начало противостояния (Версия «Истории [династии] Мин» // Историография и источниковедение истории стран Азии и Африки : межвузовский сборник статей. — СПб., 1997. — Т. 18. — С. 128 - 152.
- Законы Великой династии Мин со сводным комментарием и приложением постановлений: Да Мин люй цзи цзе фу ли. Часть 1. / Пер. с кит., исслед., примеч. и прилож. Н.П. Свистуновой. — М.: Восточная литература, 1997. — 573 с. — 1000 экз. — ISBN 5-02-017664-8.
- Китай во второй половине XIV - XV в. // История Востока: В 6 т. — М.: Издательство восточной литературы, 2000. — Т. 2. — С. 528-546. — 716 с. — ISBN 5-02-018102-1.
- Китай в XVI - начале XVII в. // История Востока: В 6 т. — М.: Издательство восточной литературы, 1999. — Т. 3. — С. 268-301. — 696 с. — ISBN 5-02-018102-1.
- Покотилов, Д. Д. История восточных монголов в период династии Мин. 1368—1634. — Спб.: Типография императорской Академии наук, 1893. — 230 с.
- Свистунова, Н. П. Аграрная политика Минского правительства во второй половине XIV в. — М.: Наука, 1966. — 168 с. — 1300 экз.
- Симоновская, Л. В. Антифеодальная борьба китайских крестьян в XVII веке. — М.: Наука, 1966. — 342 с. — 1000 экз.
- Ингалсан маттахь
- Atwell, William S. Time, Money, and the Weather: Ming China and the "Great Depression" of the Mid-Fifteenth Century // The Journal of Asian Studies. — 2002. — Т. 61, № 1. — С. 83-113.
- Brook, Timothy. The Confusions of Pleasure: Commerce and Culture in Ming China. — Berkeley: University of California Press, 1998. — 345 p. — ISBN 0-520-22154-0.
- Chang, Michael G. A Court on Horseback: Imperial Touring & the Construction of Qing Rule, 1680–1785. — Cambridge: Harvard University Asia Center, 2007. — ISBN 0-674-02454-0.
- Ebrey, Patricia Buckley, Anne Walthall, James B. Palais. East Asia: A Cultural, Social, and Political History. — Boston: Houghton Mifflin Company, 2006. — 652 p. — ISBN 0-618-13384-4.
- Ebrey, Patricia Buckley. The Cambridge Illustrated History of China. — Cambridge University Press, 1999. — 352 p. — (Cambridge Illustrated Histories). — ISBN 052166991X.
- Fairbank, John King & Goldman, Merle. China: A New History. — 2 Enlarged edition. — Belknap Press, 2006. — 640 p. — ISBN 0674018281.
- Gascoigne, Bamber. The Dynasties of China: A History. — New York: Carroll & Graf Publishers, 2003. — 304 p. — ISBN 0786712198.
- Hartwell, Robert M. Demographic, Political, and Social Transformations of China, 750-1550 // Harvard Journal of Asiatic Studies. — 1982. — Т. 42, № 2. — С. 365-442.
- Ho, Ping-ti. Studies on the Population of China, 1368-1953. — Harvard University Press, 1959. — 391 p. — (Harvard East Asian Series). — ISBN 0674852451.
- Hucker, Charles O. Governmental Organization of The Ming Dynasty // Harvard Journal of Asiatic Studies. — 1958. — Т. 21. — С. 1-66.
- Hucker, Charles O. The Traditional Chinese State in Ming Times (1368-1644). — University Of Arizona Press, 1966. — 85 p.
- Needham, Joseph. Science and Civilisation in China. — Taipei: Caves Books, Ltd., 1986. — Т. 3: Mathematics and the Sciences of the Heavens and the Earth.
- Needham, Joseph. Science and Civilisation in China. — Taipei: Caves Books, Ltd., 1986. — Т. 4: Physics and Physical Technology, Part 2: Mechanical Engineering.
- Needham, Joseph. Science and Civilisation in China. — Taipei: Caves Books, Ltd., 1986. — Т. 4: Physics and Physical Technology, Part 3: Civil Engineering and Nautics.
- Needham, Joseph. Science and Civilisation in China. — Taipei: Caves Books, Ltd., 1986. — Т. 5: Chemistry and Chemical Technology, Part 7: Military Technology; the Gun Powder Epic.
- Needham, Joseph. Science and Civilisation in China. — Taipei: Caves Books, Ltd., 1986. — Т. 6: Biology and Biological Technology, Part 2: Agriculture.
- Parsons, James Bunyan. The Peasant Rebellions of the Late Ming Dynasty. — Tuscon: University of Arizona Press, 1970. — 292 p.
- Ray Huang. 1587, A Year of No Significance: The Ming Dynasty in Decline. — Yale University Press, 1982. — 280 p. — ISBN 0300028849.
- Robinson, David M. Banditry and the Subversion of State Authority in China: The Capital Region during the Middle Ming Period (1450-1525) // Journal of Social History. — 2000 (Spring). — С. 527-563.
- Robinson, David M. Politics, Force and Ethnicity in Ming China: Mongols and the Abortive Coup of 1461 // Harvard Journal of Asiatic Studies. — 1999. — Т. 59, № 1. — С. 79-123.
- Shih-Shan Henry Tsai. The Eunuchs in the Ming Dynasty. — State University of New York Press, 1995. — 290 p. — (Suny Series in Chinese Local Studies). — ISBN 0791426882.
- Struve, Lynn A. The Southern Ming, 1644-1662. — Yale Univ Pr, 1984. — 328 p. — ISBN 0300030576.
- Struve, Lynn A. Voices from the Ming-Qing Cataclysm: China in Tigers` Jaws. — Yale University Press, 1998. — 312 p. — ISBN 0300075537.
- Sung Ying-Hsing. T'ien-Kung K'ai-Wu: Chinese Technology in the Seventeenth Century. — Pennsylvania State University Press, 1966.
- Spence, Jonathan D. The Search for Modern China. — 2 Sub edition. — W. W. Norton & Company, 1999. — 728 p. — ISBN 0393973514.
- The Cambridge History of China. — Cambridge University Press, 1988. — 1008 p. — ISBN 0521243327.
- The Cambridge History of China. — Cambridge University Press, 1988. — 1231 p. — ISBN 0521243335.
- Weidner, Marsha. Imperial Engagements with Buddhist Art and Architecture: Ming Variations of an Old Theme // Cultural Intersections in Later Chinese Buddhism. — University of Hawaii Press, 2001. — P. 117–144. — 234 p. — ISBN 0824823087.
- Wong, H. C. China's Opposition to Western Science during Late Ming and Early Ch'ing // Isis. — 1963. — Т. 54, № 1. — С. 29-49.
- Немцойн маттахь
- Grimm, Tilemann. Erziehung und Politik im konfuzianischen China der Ming - Zeit (1368 - 1644). — Wiesbaden: Kommisionsverlag Harrasowitz, 1960.